ابریشم یکی از قوی‌ترین الیاف طبیعی است اما در هنگام خیس شدن تا ۲۰٪ قدرت خود را از دست می‌دهد. در صورت قرار گرفتن در معرض نور زیاد خورشید ممکن است ضعیف شود. این یک رسانای ضعیف الکتریسیته است و در نتیجه به چسبندگی ساکن حساس است.

مقاومت کششی خود را از بسیاری از پیوندهای هیدروژنی بین دانه‌ای بدست می‌آورد. ابریشم در برابر بیشتر اسیدهای معدنی مقاوم است، اما در اسید سولفوریک حل می‌شود.

ابریشم دارای بافتی نرم و صاف است که برخلاف بسیاری از الیاف مصنوعی لغزنده نیست. الیاف ابریشم از کرم ابریشم دارای مقطع عرضی مثلثی با گوشه‌های گرد شده هستند که عرض آنها ۵-۱۰μm است.

زنجیره سنگین فیبروئین به دلیل دنباله تکرار آمینواسید ۵۹ تایی با برخی تغییرات بیشتر از ورق‌های β تشکیل شده است. سطوح صاف فیبریل‌ها در زوایای مختلف نور را منعکس می‌کنند و درخشش طبیعی به ابریشم می‌بخشد. هنگامی که کرم های ابریشم، ابریشم مایع را ترشح می‌کنند، از غده قدامی عبور می‌کند و در هنگام چرخش از دهانه نخ ریسی خارج می‌شود.

ابریشم از پیله کرم ابریشم حاوی حداقل دو پروتئین اصلی فیبروئین است: زنجیره‌های سبک و سنگین به ترتیب ۲۵ و ۳۲۵ kDa است. این الیاف اصلی در یک پوشش سریسین (پروتئین ابریشم) محصور شده اند، که یک خانواده از پروتئین‌های چسب مانند است که دو الیاف فیبروئین را در کنار هم نگه می‌دارد تا الیاف کامپوزیت مورد نیاز پیله را تشکیل دهد تا از کرم در حال رشد محافظت کند. فیبروئین پروتئین ابریشم ماهیت الیافی دارد، در حالی که سریسین ماده‌ای چسب مانند آمورف است.

کاربردهای پروتئین ابریشم

پروتئین‌ ابریشم دارای کاربردهای گسترده‌ای در زمینه پزشکی، مواد آرایشی، صنایع نساجی، میکروبیک و همچنین در زمینه مهندسی بافت دارد.

پروتئین ابریشم، سرسین به دلیل خواص ویژه‌ای که دارد مفید است. خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی دارد، در برابر اشعه ماورا UV بنفش مقاوم است، رطوبت را به راحتی جذب و آزاد می‌کند و از فعالیت تیروزین کیناز جلوگیری می‌کند. خصوصیات مکانیکی منحصر به فرد این الیاف گزینه‌های مهم درمان بالینی را برای بسیاری از حوزه‌های آینده فراهم کرده است.

زنجیره سنگین فیبروئین به دلیل دنباله تکرار آمینواسید ۵۹ تایی با برخی تغییرات بیشتر از ورق‌های β تشکیل شده است. سطوح صاف فیبریل‌ها در زوایای مختلف نور را منعکس می‌کنند و درخشش طبیعی به ابریشم می‌بخشد. هنگامی که کرم های ابریشم، ابریشم مایع را ترشح می‌کنند، از غده قدامی عبور می‌کند و در هنگام چرخش از دهانه نخ ریسی خارج می‌شود.

ابریشم از پیله کرم ابریشم حاوی حداقل دو پروتئین اصلی فیبروئین است: زنجیره‌های سبک و سنگین به ترتیب ۲۵ و ۳۲۵ kDa است. این الیاف اصلی در یک پوشش سریسین (پروتئین ابریشم) محصور شده اند، که یک خانواده از پروتئین‌های چسب مانند است که دو الیاف فیبروئین را در کنار هم نگه می‌دارد تا الیاف کامپوزیت مورد نیاز پیله را تشکیل دهد تا از کرم در حال رشد محافظت کند. فیبروئین پروتئین ابریشم ماهیت الیافی دارد، در حالی که سریسین ماده‌ای چسب مانند آمورف است.

کاربردهای پروتئین ابریشم

پروتئین‌ ابریشم دارای کاربردهای گسترده‌ای در زمینه پزشکی، مواد آرایشی، صنایع نساجی، میکروبیک و همچنین در زمینه مهندسی بافت دارد.

پروتئین ابریشم، سرسین به دلیل خواص ویژه‌ای که دارد مفید است. خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی دارد، در برابر اشعه ماورا UV بنفش مقاوم است، رطوبت را به راحتی جذب و آزاد می‌کند و از فعالیت تیروزین کیناز جلوگیری می‌کند. خصوصیات مکانیکی منحصر به فرد این الیاف گزینه‌های مهم درمان بالینی را برای بسیاری از حوزه‌های آینده فراهم کرده است.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید