کازمدیک

بدن انسان نزدیک به ۵ میلیون تار مو دارد، که پوست سر ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار از این تعداد را در بر می‌گیرد. یک تار مو شامل قسمت‌های زیر می‌باشد:

شفت یا ساقه مو (قسمتی که از پوست خارج شده و قابل رویت است)

ریشه مو (قسمتی که زیر پوست قرار گرفته)

فولیکول مو (مسیری لوله مانند در ناحیه درم که ریشه مو در آنجا رشد می‌کند)

در انتهای فولیکول ناحیه‌ای برجسته به نام «بولب» است که پیگمان رنگی ملانین در آن تولید می‌شود، در موهای مشکی این قسمت سیاه بوده و در موهای روشن و سفید، بی‌رنگ می‌باشد. قسمت انتهایی بولب دارای یک فرورفتگی است که «درمال پاپیلا» نامیده می‌شود. درمال پاپیلا توسط مویرگهای خونی تغذیه می‌شود و مسئول تولید موی جدید می‌باشد. ترکیب اصلی مو یک پروتئین ساختمانی محکم به نام «کراتین» می‌باشد این پروتئین در ناخن و سطح خارجی پوست هم وجود دارد.

ساقه مو نیز از سه لایه تشکیل شده:

۱. داخلی‌ترین لایه «مدولا» نامیده می‌شود و فقط در موهای ضخیم بدن وجود دارد، این لایه نور را به خوبی منعکس می‌کند و باعث می‌شود رنگ مو در آفتاب نسبت به سایه متفاوت باشد.

۲. لایه میانی «کورتکس» نامیده می‌شود و لایه‌ای است که استحکام و رنگ و حالت مو رامشخص می‌کند.

۳. خارجی‌ترین لایه «کوتیکول» نامیده می‌شود، این لایه نازک و بدون رنگ می‌باشد و نقش آن محافظت از لایه ضخیم و ملانین دار کورتکس می‌باشد.

برای حذف موهای زائد روش های مختلفی وجود داره که هرکس بر حسب تجربه و یا پیشنهاد اطرافیان یکی از این روش ها را انتخاب می کند. همه روش ها به دو دسته کلی اپیلاسیون و دپیلاسیون تقسیم می شوند. به روش هایی مانند وکسینگ یا مومک، اپیلاسیون (Epilation) و روش هایی مثل استفاده از کرم های موبر، دپیلاسیون (Depilation) می گویند.

در اپیلاسیون موها از ریشه بیرون کشیده می شوند، و در دپیلاسیون موها تنها از سطح پوست برداشته می شوند. دقیقاً به همین دلیل است که با اپیلاسیون موها در مقایسه با دپیلاسیون خیلی کندتر رشد می کنند. با این وجود اپیلاسیون عوارضی مثل شل شدن پوست، فولیکولیت (التهاب روزنه‌های رویش مو)، ایجاد موی زیر پوستی، التهاب پوستی، آکنه ناشی از اپیلاسیون و حساسیت های پوستی دیگری به دنبال دارد که در بلند مدت باعث افتادگی و لک پوستی می شوند.

اپیلاسیون بویژه در نواحی حساس، مشکلات بیشتری ایجاد می کند. وجود رطوبت در نواحی حساس مثل ناحیه تناسلی، زیربغل یا اطراف سینه، باعث می شود احتمال فولیکولیت در این ناحیه بیشتر از بقیه نواحی باشد و اگر اپیلاسیون با دقت انجام نشود ممکن است مویرگ های زیر پوست پاره شده و خونریزی و کبودی اتفاق بیافتاد. همچنین ضخیم تر بودن موهای این نواحی نسبت به سایر قسمت های بدن، باعث بوجود آمدن التهاب پوستی بیشتر می گردد.

دپیلاسیون تنها ممکن است باعث حساسیت پوستی شود که برای اطمینان خاطر بهتر است قبل از مصرف محصول, روی بخش کوچکی از پوست تست گردد و سپس با اطمینان خاطر کرم موبر را مصرف کرد. این محصولات باعث لایه برداری سطح پوست و شادابی پوست نیز می شود. به علاوه استفاده از آن بسیار ساده است و زمان بر هم نیست. فقط کافی است کرم را روی پوست تمیز و خشک پخش کنید و بعد گذشت مدت زمانی، آنرا از روی پوست پاک کرده و پوست رو آبکشی کنید.

موبر ها به موادی اطلاق می شود که موجب زوال موهای زائد پوست می شود. رایج ترین موبر های موجود در بازار کلسیم تیوگلیکولات و پتاسیم تیو گلیکولات می باشند که با شکستن پیوند دی سولفید موجود در رشته های کراتین موجب تضعیف مو و در نهایتا کنده شدن مو  می شوند. کراتین حاوی میزان بالایی از اسیدهای آمینه حاوی گوگرد مثل سیستئین می‌باشند که به صورت پیوندهای دی‌سولفیدی میان مولکول ها عمل کرده و سبب استقامت مو می‌شوند. همانطور که گفته شد استفاده از موبر ها با شکست پیوند دی سولفیدی میان مولکول های سیستئین موجود در کراتین مو  , ساختار مو را به هم ریخته و آنرا تضعیف می کند.

استفاده از تیغ یا تراشیدن یکی از سریع‌ترین و بی‌دردسرترین شیوه‌های مو زداییست که هم توسط خانم‌ها و هم آقایان استفاده می‌شود. به اعتقاد بعضی ها این شیوه باعث درشت تر شدن موها شده که البته تاکنون هیچ توجیه علمی برای اثبات این قضیه وجود ندارد. این روش هم جزو روش های دپیلاسیون محسوب می شود.

استفاده از موم سرد و گرم و همچنین استفاده از لیزر از دسته روش های اپیلاسیون محسوب می شوند. در اپیلاسیون لیزری  ریشه مو سوزانده می شود و اگر این عمل به درستی انجام شود رشد مو برای همیشه متوقف خواهد شد.