این مواد باعث کاهش تعداد لکه های سر سیاه و سر سفید و جوشها می شود.
بطور کلی در ایجاد آکنه چهار عامل زیر دخیلند:
- افزایش تولید و ترشح چربی(سبوم)
- افزایش شدت شاخی شدن پوست (کراتینیزیشن)
- رشد و تکثیر باکتریها در کنار غدد چربی (سباسه)
- التهاب اطراف غلاف مو (فولیکول)
وقتی که چربی ساخته شده در داخل غدد چربی نتواند به بیرون پوست راه یابد، این چربی تجمع یافته و توسط باکتریهایی که بطور طبیعی در زیر پوست وجود دارند عفونی میشود و ایجاد لکه های سر سیاه و سر سفید می کند. ماده موجود در نوک لکه های سرسیاه را چربی خشک شده و سلول های مرده تشکیل می دهند که منفذ خروجی فولیکول مو را مسدود کرده اند. در واقع زمانیکه میزان تولید چربی در بدن به هر دلیلی افزایش یابد این چربی زمان لازم برای خروج از ناحیه فولیکول مو را نداشته و در زیر پوست تجمع می یابد و همچنین اگر سرعت پروسه شاخی شدن پوست افزایش یابد این روند موجب بسته شدن منافذ پوست شده در نتیجه چربی ساخته شده توسط غدد چربی امکان خروج را نیافته و در زیر پوست تجمع می یابد و این زمان بهترین زمان برای رشد باکتریها می باشد و در نتیجه این روند منجر به بروز علائمی مانند لکه ها و جوشها می شود.
مواد ضد آکنه به چهار دسته تقسیم می شوند:
- موادی که مانع انسداد روزنه اطراف فولیکولهای مو می شوند مانند رتینوئیدها
- موادی که سرعت تولید چربی (سبوم) را کاهش می دهند
- موادی که از رشد و تکثیر پروپینی باکتریوم آکنه (میکروب اصلی در ایجاد آکنه) جلوگیری کند.
- موادی که موجب کاهش التهاب اطراف فولیکولهای مو شوند.
بدون شک استفاده از تکنیکهای ترکیبی برای کنترل آکنه موثر تر است ولی این روشها عوارض جانبی بیشتری نیز دارند. تحقیقات اخیر نشان داده است که بهترین راه برای کنترل آکنه , روش اول یا همان استفاده از مواد جهت پیشگیری از انسداد روزنه فولیکولها را می داند.