اشعه ماوراءبنفش طول موج خاصی از نور خورشید است که خود به دو قسمت A و B تقسیم می‌شود که هر دو آنها برای پوست مضر هستند. اشعه ماوراءبنفش نوع B، در صورت تماس با پوست بر روی لایه خارجی پوست (اپیدرم) تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد آفتاب سوختگیمی‌شود. این نوع از اشعه آفتاب نمی‌تواند از شیشه عبور کند و در نتیجه وقتی پنجره‌ها بسته باشند نمی تواند وارد اتاق شود. اما اشعه ماوراءبنفش نوع A می تواند از شیشه هم عبور کند و به نواحی عمقی‌تر پوست نفوذ کرده و باعث آسیب‌های شدیدتری در پوست می شود. هم نوع A و هم نوع B با شکستن کلاژن پوست، ساخت رادیکال‌های آزاد و مهار مکانیسم‌های ترمیم پوست، می‌توانند باعث ایجاد کک‌ومک، چروک و از همه مهم‌تر سرطان پوست شوند.
شاخص بنفش یک مقدار کمی است که شدت پرتو فرابنفش را در محل و منطقه بخصوصی نشان می‌دهد. این شاخص میزان تابش فرابنفش را در مقیاس ۱ تا ۱۱ + نشان می دهد. هر چه میزان این شاخص بیشتر شود، چشم و پوست در برابر آن آسیب بیشتری می‌بیند. برپایه استاندارد شاخص جهانی تابش فرابنفش خورشیدی، اگر این شاخص روی اعداد ۱ و ۲ باشد، بی‌خطر است. شاخص ۳، ۴ و ۵ نشان‌دهنده کم‌خطر بودن آن و شاخص ۶ و ۷ نشان‌دهنده خطر زیاد است. شاخص ۸، ۹ و ۱۰ بیانگر خطر بسیار زیاد و شاخص ۱۱ اعلام می‌کند که خطر بسیار شدید است. برهمین پایه نیاز است تا اقدام‌های حفاظتی مختلفی برای جلوگیری از آسیب دیدن در برابر پرتو فرابنفش خورشید انجام داد.
اگر شاخص پرتو کمتر از دو باشد، حداکثر در ساعات میانی روز می‌توان از عینک آفتابی و کرم‌های ضدآفتاب استفاده کرد. در شاخص ۳ تا ۵ استفاده از عینک، کرم و کلاه ضروری است و هر کدام از وسایل باید شرایط خاص خود را داشته باشند. در شاخص‌های ۶ الی ۱۰ باید از عینک، کرم ضدآفتاب، کلاه و چتر استفاده شود. البته در تابش‌های بزرگ‌تر از ۱۱ توصیه می‌شود که افراد تا حد امکان از خانه بیرون نروند، به‌ویژه از ساعت ۱۰ بامداد تا ۱۶ بعدازظهر.
تماس با کارشناسان 