هیدروکربنها، بهطور ساده در دانش شیمی، دستهای از مواد آلی هستند که در ساختار مولکولی آنها، فقط اتمهای عنصرهای کربن و هیدروژن شرکت دارند. هیدروکربنها، همانند دستهبندی تمام مواد آلی، در دو گروه آلیفاتیک و آروماتیک قرار میگیرند.
هیدروکربنهای آروماتیک
بنزن، تولوئن، زایلن و نفتالن از این خانواده هستند. ویژگی مشترک این ترکیبها در داشتن حلقه بنزن یا ساختاری شبیه به آن است که با توجه به وجود پیوندهای غیرمستقر پای (∏) و ساختارهای رزونانسی، ویژگی آروماتیکی را به آن ساختار میدهد.[۲]
خواص فیزیکی
هیدروکربنها، مولکولهایی غیرقطبی هستند؛ پس عموماً در حلالهای قطبی نظیر آب حل نمیشوند؛ اما در حلالهای غیرقطبی مانند روغن (که خودش نوعی هیدروکربن است) حل میگردند. برای مثال گریس یک هیدرو کربن از خانوادهٔ آلکانها است که با آب از روی دست پاک نمیشود چرا که ناقطبی است؛ از این رو برای پاک کردن آن از نفت یا بنزین که ناقطبی هستند استفاده میشود.