پالمیتیک اسید (به انگلیسی: Palmitic acid) با فرمول شیمیایی C۱۶H۳۲O۲ یک اسید چرب اشباع شده با شناسه پابکم ۹۸۵ است که جرم مولی آن ۲۵۶٫۴۲ g/mol میباشد. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای سفید است. هرچند این ترکیب در بسیاری از جانوران ، گیاهان و باکتریها یافت میشود . نام پالمیتیک از پالم (نخل) مشتق شده است.
اسید پالمیتیک یک اسید چرب بوده و یک نوع از کربوکسیلیک اسید بوده که دارای دنبالهی طویل آلیفاتیک بوده که اشباع شده و یا اشباع نشده میباشد. اکثر اسیدهای چرب حاصل از منابع طبیعی دارای 8 اتم کربن میباشند. این امر به این دلیل است که هنگامی که آنها بیوسنتز میشوند، این شامل حضور استیل کوآنزیم A، یک گروه اتم دو کربنی حامل کوآنزیم میباشند. اگر یک اسید چرب، اسید چرب اشباع شده باشد، پس همهی کربنها در این اسید حاوی تعداد زیادی اتمهای هیدروژن میباشد. اسیدهای چرب اشباع شده نیز هیچ گونه گروههای عاملی همراه با زنجیره ندارند. آنها تشکیل زنجیرهای مستقیم داده که همراه با هم بستههای محکمی را تشکیل میدهند. این امر به این دلیل است که موجودات زنده میتوانند انرژی شیمیایی در مقادیر انبوه ذخیره کنند. بافتهای چرب حیوانات حاوی مقادیر زیادی از زنجیرههای طویل اسیدهای چرب اشباع شده میباشند. این یکی از رایجترین اسیدهای چرب اشباع شده بوده و در مقادیر زیاد در حیوانات و گیاهان یافت میشود. رایجترین منبع این روغنها مانند روغن پالم، روغن نارگیل و روغن هستهی پالم از درختان خرما میباشد. همانطور که قبلا ذکر شد، نام اسیدهای چرب از کلمهی فرانسوی pith (مادهی یافت شده در گیاهان آوندی) درخت پالم حاصل شده است. کره، شیر، گوشت و پنیر نیز منابع خوبی از پالمیتیک اسید هستند.
جرم مولی پالمیتیک اسید 40/256 گرم بر مول میباشد. چگالی آن 850/0 گرم در سانتیمتر مکعب در دمای 62 درجه سانتیگراد میباشد. نقطهی ذوب پالمیتیک اسید حدود 63 درجه سانتیگراد بوده و نقطهی جوش آن 352 درجه سانتیگراد میباشد. این ماده در آب نامحلول میباشد. نمکها یا استرهای ایجاد شده از اسید، پالمیتاتها نامیده میشوند.
مزایاشناخته شدهترین کاربرد پالمیتیک اسید این است که یک جزء ضروری در ساخت صابون میباشد. در طول جنگ جهانی دوم، بعد از ترکیب با نفتا، فرارترین بخش هیدروکربن های مایع، به منظور تشکیل ناپالم که یک عامل ژلسار بوده که در عملیات دفاع مورد استفاده قرار میگیرد. محققان هنوز هم در رابطه با اثرات این ماده بحث میکنند. بر اساس سازمان بهداشت جهانی، مصرف این مادهی شیمیایی میتواند احتمال وقوع بیماریهای قلبی و عروقی را افزایش دهد. مطالعات متناقضی وجود دارد که میگوید مصرف پالمیتیک اسید چنین عوارضی ندارد. مشتقات این ماده در داروهای ضد جنون مختلف، به ویژه در درمان اسکیزوفرنی استفاده میشود.