گوارگام یا صمغ گوار از نظر ماهیت ساختاری نوعی پلی ساکارید بوده که زنجیره اصلی آن مانوز است و گروه های جانبی متصل به آن نیز از نوع گالاکتوز می باشند. این ماده از گیاه گوار استخراج شده و در ترکیب با آب، محلولی غلیظ را ایجاد می کند که به سبب داشتن این ویژگی در صنایع غذایی کاربرد های بسیاری دارد.
گیاه گوار به شکل لوبیا است و اصلی ترین مناطق پرورش دهنده آن، کشور های هند و پاکستان می باشند؛ با این وجود آمریکا، استرالیا و آفریقا نیز در تولید و صادرات این گیاه پر کاربرد به سایر نقاط جهان سهیم می باشند. گوارگام دارای خاصیت غلیظ کنندگی و پایدارکنندگی بوده و در صنایع غذایی، دارویی و همچنین آرایشی نقش امولسیفایری خود را نیز به نمایش می گذارد.
این ماده پس از طی کردن مراحل صنعتی به یک پودر یکدست و نرم سفید رنگ تبدیل می گردد و در نهایت در صنایع مختلف به عنوان یکی از مواد اولیه فرآورده های تولیدی به کار برده می شود.
با توجه به نوع کاربرد محصول نهایی که صمغ گوار در آن به کاربرده می شود، ممکن است مراحل تولید کمی متفاوت صورت گیرد. اما به طور کلی صنعت گران معمولاً گیاه گوار را حرارت می دهند تا کاملاً خشک شود، سپس با انجام مرحله سایش، پوست ریزی رخ می دهد و در نهایت نیز به الک کردن و پرداخت آن می پردازند.
فرآیند تهیه گوارگام به عنوان یک افزودنی غذایی از مراحل مختلفی تشکیل شده است. ابتدا شاخه های مناسب گوار انتخاب شده و در یک مخلوط کن مخروطی خیسانده می شوند که به این مرحله پیش هیدراته شدن می گویند. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که تعیین کننده میزان هیدراتاسیون و PH محصول نهایی می باشد.
در مراحل بعدی پوسته دور دانه های گیاه گوار بواسطه حرارت اعمال شده جدا می گردند و در نهایت نسبتاً خشک می شود. طی مراحل سنگ زنی گیاه کاملاً پودر شده و در مراحل بعدی تصفیه می گردد تا گوارگام که پودری سفید رنگ است را ایجاد نماید.