این ماده بسته به میزان خالص بودن آن در طبیعت از نظر ظاهری متغیر می باشد و در واقع بی رنگ تا قهوه ای تیره رنگ، روغنی، متراکم، بی بو و خورنده است، اما به صورت کلی اسید سولفوریک مایعی بی رنگ در نظر گرفته می شود.
مشخصات شیمیایی اسید سولفوریک
اسید سولفوریک 98 درصد خورنده است و بخش عمده ای از باران اسیدی را تشکیل می دهد. قطرات آب به هنگام بارش با آلاینده های معلق در هوا، واکنش می دهند و تولید اسید می کنند. در واقع قطرات آب با فلزات واکنش می دهد و هر چه دما بالاتر رود میزان این واکنش بیشتر خواهد شد اما تاثیری روی جیوه و سرب ندارد. سولفوریک در لیست مواد خطرناک قرار گرفته است.
سولفوریک اسید مایعی با نقطه جوش بالا، در حدود 10 درجه سانتی گراد می باشد، همچنین ویسکوز است و گرانروی زیای دارد. جرم مولی آن 98.07 گرم بر مول و چگالی آن 1.83 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد. این ماده دارای مولکول هایی با گشتاور قطبی است که می توانند با یکدیگر پیوند هیدروژنی برقرار کنند، همین شرایط مولکولی سبب می شوند که سولفوریک اسید به خوبی در آب حل شود، بنابراین می تواند محلول های اسیدی بسیار مختلفی تولید کند. سولفوریک اسید یک مایع بسیار قطبی است و دارای یک قطر دی الکتریک در حدود 100 می باشد.
این ماده از هدایت الکتریکی بالایی برخوردار است، به گونه ای که در اثر تفکیک از طریق پروتون سازی توسط خود طی فرآیندی به نام اتوپروتولیز ایجاد می شود. اسید سولفوریک رایج ترین ماده شیمیایی برای کاهش pH در تصفیه آب است، اگرچه در بعضی مواقع از دی اکسید کربن نیز به خصوص در رابطه با آهک برای افزایش قلیاییت استفاده می شود.
اسید سولفوریک با اجسامی که در آن ها فلز وجود دارد و به صورت کلی با فلزات سریعا واکنش می دهد و مثل تمامی عناصر شیمیایی هرچه دما بیشتر باشد میزان و سرعت واکنش نیز افزایش پیدا می کند. واکنش شیمیایی اسید سولفوریک با اجسام فلزی دارای یک استثناء می باشد، چون که این اسید بسیار قوی بر روی فلزات جیوه و سرب هیچ اثری ندارد.