لوسیون یا شویه نوعی پماد موضعی است که برای استفاده روی پوست تهیه میشود. لوسیون نسبت به کرم و ژل گرانروی کمتری دارد و برخلاف بالم، بر روی پوست مالیده میشود تا اصطکاک را از بین ببرد.
علیرغم اینکه لوسیون ها ممکن است در غالب محصولات دارویی و به شکل لوسیون های دست، بدن و لوسیون ضد آلرژی استفاده شود ولی در محصولات آرایشی و بهداشتی به منظور صاف کردن، مرطوب کردن، نرم کردن و گاهی اوقات معطر کردن پوست مورد استفاده هستند.
برخی از محصولات مراقبت از پوست، مانند محصولات ضد آفتاب و مرطوب کننده، ممکن است در چندین شکل مانند لوسیون، ژل، کرم یا اسپری در دسترس باشند.
از آنجایی پرسنل بیمارستان برای جلوگیری از انتقال بیماری باید دست های خود را به طور مکرر بشویند، از اینرو استفاده از لوسیون های بیمارستانی برای جلوگیری از درماتیت پوستی به آنها توصیه می شود. مطالعه ای در سال 2006 نشان داد که استفاده از لوسیون بیمارستانی پس از شستن دست ها به طور قابل توجهی زبری و خشکی پوست را کاهش می دهد.
اکثر لوسیون های آرایشی لوسیون های مرطوب کننده هستند، اگرچه اشکال دیگری مانند لوسیون برنزه کننده نیز وجود دارد.
لوسیون های آرایشی ممکن است به عنوان لوسیون های ضد پیری به بازار عرضه شوند که در بسیاری از موارد می توان آنها را به عنوان یک لوازم آرایشی طبقه بندی کرد.