پاک کننده لاک ناخن مخلوطی از چند ماده شیمیایی است که برخی از آنها نسبت به بقیه کم ضررتر هستند. اگرچه مصرف گهگاه این محصولات نمیتواند خطرناک در نظر گرفته شود اما در معرض قرار گرفتن منظم میتواند منجر به مشکلات احتمالی شود.
مکانیزم کار :
لاکهای ناخن عمدتاً شامل عواملی برای کلفت کردن، خشک کردن و رنگ کردن می باشند. وقتی که این لاکها بر روی ناخن مورد استفاده قرار میگیرند، این ترکیبات شیمیایی در طول خشک شدن، سفتتر میشوند. برای پاک کردن این پلیمرهای سفت شده، یک حلال مایع لازم است تا بتواند این مولکولها را بشکند و آنها را پاک کند.
پاک کنندههای لاک ناخن حاوی حلالهای آلی هستند که قادر به حل کردن لاک ناخناند. وقتی که حلال آلی بر روی پنبه توپی قرار میگیرد و روی ناخن رنگ شده کشیده میشود، لاک ناخن، پلیمر را حل میکند و آن را بر روی پنبه توپی منجمد و سفت میکند.
اجزا تشکیل دهنده :
استون : ماده اصلی بیشتر پاک کنندههای لاک ناخن ها استون است. اگرچه این ماده میتواند سریعترین عامل رهایی از رنگ ناخن باشد اما انتخاب مناسبی برای مصرف منظم نیست زیرا استون میتواند موجب واکنشهایی شامل سوزش چشم، گلو و پوست شود. سرگیجه و سردرد نیز با این ماده شیمیایی در ارتباط هستند. علاوه بر این، چون استون شدیداً قابل اشتعال است، تمایل دارد پوست را خشک کند و روغنهای طبیعی محافظ اطراف ناخنها را از بین می برد. به همین دلیل است که بیشتر کسانی که مراقب سلامتی خود هستند، پاک کنندههای لاک ناخن بدون استون را انتخاب می کنند.
اتیل استات : در تلاش برای یافتن پاک کننده لاک ناخن بدون استون، شما به پاک کنندههایی خواهید رسید که حاوی اتیل استات هستند. این پاک کنندهها در حالی که نسبتاً ایمنتر برای مصرف فرض میشوند اما خیلی هم بی ضرر نیستند چون وقتی در معرض پوست، چشم، بینی و یا دهان قرار گیرند میتواند موجب سوزش شود.
ایزوپروپیل استات : شما هم چنین جایگزینهای زیادی در فروشگاه پیدا خواهید کرد که حاوی ایزوپروپیل استات هستند. این ماده شیمیایی نیز میتواند موجب بیخوابی شود و به عنوان سوزش آور چشمها، بینی و گلو معرفی میشود. این ماده از ایزوپروپیل الکل مشتق شده است.
بوتیل استات : ماده دیگری که بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد بوتیل استات است که این ماده نیز در لاکهای ناخن یافت میشود. این ماده شیمیایی نیز میتواند منجر به سردرد و سوزش چشمان، پوست، بینی، دهان و گلو شود.
تشکیل دهندههای طبیعی : برای جلوگیری و یا به حداقل رساندن مقدار سمومی که این حلالهای شیمیایی دارند، بسیاری از تولید کنندهها نیز به فکر راه حلهای طبیعی و آلی افتادهاند. ترکیباتی مثل گلیسرین، آلوئه ورا، سویا، ویتامین E ، عصارههای پروتئینی و روغنهای طبیعی دیگر نیز به این حلالها اضافه میشوند تا آسیب را به حداقل برسانند. بسیاری از آنها نیز به صورت زیست تجزیه پذیر برچسب میخورند. رایحهها، عطرها و عاملهای رنگی نیز مورد استفاده قرار میگیرند.