آنتی اکسیدان
آنتی اکسیدان ها موادی هستند که از تشکیل رادیکالهای آزاد در سلول ها جلوگیری میکنند.
رادیکال آزاد به اتم، مولکول یا یونی گفته میشود که دارای الکترون جفتنشده و یا به عبارتی دیگر دارای پوسته الکترونی ناقص باشد. رادیکالهای آزاد در اثر شکستگی یک پیوند از یک مولکول پایدار ایجاد میشوند، همین ویژگی باعث افزایش واکنشهای شیمیایی آنهاست چرا که میل به واکنش رادیکالها بهدلیل داشتن الکترون جفت نشده زیاد میشود. یک رادیکال آزاد میتواند دارای بار مثبت، منفی یا خنثی باشد.
در انسان مهمترین رادیکال آزاد اکسیژن است. مولکول اکسیژن در معرض تشعشعات مختلف، استرس، دودهای ناشی از استعمال دخانیات، … با گرفتن تک الکترون از دیگر مولکولها، دست به تخریب دیگر مولکولها، سلولها و DNA میزند. در این میان آنتی اکسیدانها به عنوان اصلیترین راه مبارزه با رادیکالهای آزاد و بازسازی سلولهای تخریب شده مطرح میشوند چرا که موجب تخریب رادیکال آزاد و افزایش کارایی سیستم ایمنی بدن در مقابل انواع بیماریها میگردد. اگر چه سیستمهای آنزیمی متعددی برای خنثی کردن رادیکالهای آزاد در بدن وجود دارد، ولی آنتی اکسیدانهای اصلی و مهم شامل ویتامینهای E، C و بتاکاروتن می شوند که باید از طریق خوراکی و یا سایر فراورده های مورد مصرف مانند کرم ها به بدن وارد شود.