تری کلوزان/Terry closan

تری کلوزان یک “ماده شیمیایی فوق العاده” است که با گسترش میکروب ها مبارزه می کند ، اما با ظهور سوپرباگ های مقاوم در برابر مواد مخدر ، سوال این است که آیا این ماده واقعا خوب عمل می کند یا فقط مشکلات بزرگتری را به وجود می آورد . پاسخ بسیار ساده است.  تری کلوزان یکی از عوامل اصلی بروز مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی است ، که در سال های گذشته شایع تر و مرگبارتر بوده است.

آیا شما تعجب می کنید که چطور تری کلوزان باعث این مشکلات می شود؟ این ماده یک عامل قوی ضد باکتری و ضد قارچی است که امروزه در بسیاری از محصولات خانوار مانند صابون دست ، خمیر دندان ، اسباب بازی ها ، ملافه ها و محصولات زیبایی استفاده می شود . این ماده در برابر باکتری های سطحی مبارزه می کند تا از گسترش بیماری و عوامل عفونی جلوگیری کند.

این ماده شیمیائی برای اولین بار در سال 1969 توسط شرکت دارو Novartis به بازار عرضه شد و خیلی زود به بازار مصرف کننده گسترش یافت . ترکیب شیمیایی این ماده ، که یک پلی فنل اکسید آلی است ، در هنگام استفاده در محصولات پس از هدف قرار دادن باکتری ها از طریق سنتز اسید چرب، به دیوکسین تبدیل می شود.

مطالعات اخیر حاکی از آن است که خطرات بهداشتی و زیست محیطی فراوان و شدید، به ویژه پس از اینکه ترکیبات به دیوکسین تجزیه می شود، وجود دارد. در حال حاضر تلاش های زیادی برای صدور ممنوعیت تری کلوزان در ایالات متحده به علت این خطرات انجام گرفته است.

هنگامی که از یک محصول حاوی تری کلوزان استفاده می کنید، می توانید مقدار کمی از آن را طریق پوست یا دهان خود جذب کنید.

عوارض جانبی تری کلوزان

1. مشکلات هورمونی

مطالعات متعدد نشان داده است که تری کلوزان باعث تغییر سطح سرمی تستوسترون و تیروئید می شود. همچنین بر روی آداپتورهای استروژن و سنتز تأثیر می گذارد . از آنجایی که تری کلوزان در سلول های خاص ذخیره می شود و در شیر و خون پنهان می شود ، می تواند اثرات هورمونی طولانی مدت داشته باشد که می تواند بر روی سلامت سیستم ایمنی بدن ، باروری و حاملگی تاثیر داشته باشد .

اثرات هورمونی بر کل سیستم غدد درون ریز ، از رشد ارگان های حیاتی و واکنش به انتشار مواد شیمیایی ضروری در بدن تاثیر می گذارد ، و این ماده خطرناک باعث اختلال در غدد درون ریز می شود .

. آلرژی

قرار گرفتن در معرض تری کلوزان باعث ایجاد آلرژی ، به ویژه ایجاد مشکل در سیستم ایمنی کودکان و جوانان ، می شود . این ماده باعث تغییر باکتری فلورا روی پوست کودکان حساس و در حال رشد می شود . تب یونجه ، آسم و علائم آلرژی فصلی در کودکان نگرانی بزرگی برای استفاده از محصولات حاوی تری کلوزان است .

مطالعاتی در نروژ ، در سال 2013 به بررسی تأثیر تری کلوزان بر روی کودکان 10 ساله پرداخت . این مطالعه نشان داد که غلظت تری کلوزان در نمونه های ادرار به علت حساسیت آلرژیک ، به ویژه آلرژن های فصلی ، به جای آلرژن های غذا مرتبط است . این مطالعه نشان داد که سطوح تری کلوزان در ادرار اندازه گیری شده با افزایش سطح ایمونوگلوبولین E و رینیت ( گرفتگی بینی / تب یونجه) در 623 کودک مورد مطالعه در ارتباط است . با انجام مطالعات در ایالات متحده نتایج مشابهی را به دست آورده شد .

3. سرطان

وقتی تری کلوزان تجزیه می شود ، به دیوکسین تبدیل می شود . دیوکسین سرطان زا بوده و با انواع مختلف سرطان ارتباط دارد . در واقع ، تری کلوزان می تواند در بدن به عنوان تولیدکننده رشد سلول های کنترل نشده ظاهر شود . هنگامی که با آب شیرین و کلر شده ترکیب شود ، کلروفرم تشکیل می شود که یکی دیگر از عوامل سرطانزا است .

یک مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض طولانی مدت تری کلوزان بر روی موش باعث آسیب کبدی ، از جمله موارد سرطان کبد می شود  . خواص سرطانزای ترکیبات تخريب شده در ارتباط با تعامل آن با کاهش فلور باکتری های مثبت در مورد رشد سرطان بسیار مورد توجه است .

4. تهدیدات محیطی

دیوکسین های شیمیایی به منبع آب نشت می کنند و هنگامی که با اشعه ماوراء بنفش ( نور خورشید ) ترکیب می شوند ، می توانند تاثیرات منفی محیطی داشته باشند . مطالعات نشان داده اند که این ماده خطرناک در تقریبا 60 درصد از جریانات و رودخانه های ایالات متحده از شستشوی روزانه مردم با محصولات حاوی این ماده آلوده است . این می تواند به حیوانات آبزی آسیب برساند و گیاهان را از بین ببرد ، جلبک ها را از بین ببرد ، و هورمون ها و جنس ماهی ها را تحت تاثیر و حتی تغییر دهد .

این ماده در ماهی ها ، دلفین ها ، کرم های دریایی و حتی کرم های خاکی یافت شده است . واقعیت این است که دانشمندان تری کلوزان را در دلفین هایی که در ساحل شرقی ایالات متحده شنا می کنند ، شناسایی کرده اند که واقعا در محیط زیست عمیق تر و از طریق زنجیره غذایی اقیانوس در حال انتقال است . تری کلوزان در دریاچه های بزرگ نیز شناسایی شده است ، که نشان دهنده افزایش سمیت آب است .